http://img353.imageshack.us/img353/1271/domovoiwq2.jpg http://img232.imageshack.us/img232/6394/domovoixd9.png
DOMOVOI
This Spirit of Man manifests as a short, hairy-bodied, bearded humanoid, usually clad in peasant garments or rags. A free-willed servant spirit, it takes up residence in a secluded part of a home—usually a barn, cellar, or attic. At night, it performs such menial services as cleaning and tidying. It also uses its powers to defend its adopted home.
B Q S C I W E R
F – 3 (F – 2) x 5 F – 5 F F F F/A F – 1
INIT: F + 9 + 1D6
Attacks: (F – 1)L, –1 Reach
Powers: Accident (Domain), Concealment (Personal), Enhanced Physical Attributes (Quickness, four times per day, for [Essence x Essence]turns), Enhanced Senses (Low-Light Vision), Fading, Guard, Influence, Materialization, Search, Shadow Cloak
Weaknesses: None
Notes: Roll 2D6 to determine Force. Astral Initiative is F + 20 +1D6.
Patrz także[]
Źródła[]
Linki zewnętrzne[]
Domowy
(domowik, dziadek, ojczulek, gospodarz; białoruski damawik, ukraiński domowyk, rosyjski domowoj ded, dobrochot)
Opis: Dobry duch, uczestniczący w życiu danej rodziny – pomagał w prowadzeniu domu i przezwyciężaniu codziennych problemów, troszczył się o zwierzęta gospodarskie. Postrzegano go również jako wieszcza. Śmiech domowego zwiastować miał nadejście dobrych czasów; jego gra na grzebieniu oznaczała rychły ślub. Traktowano go jak członka rodziny, odżywiano go i troszczono się o niego. Przy przeprowadzce do innego domostwa gospodarze upraszali demona, by przeniósł się wraz ze wszystkimi. Domowik mieszkał zazwyczaj za piecem, pod progiem lub na strychu. Niekiedy przydawano mu żonę – domowichę, domachę – która sprawowała pieczę nad piwnicą i tam też przebywała; czasem tylko wychodziła spod podłogi i przędła w ciemnościach nocy.
Zaniedbane demony domowe mściły się tłukąc i niszcząc sprzęty oraz naczynia, przynosiły nieszczęścia i wyzwalały działanie złych mocy w domu, straszyły mieszkańców, biły dzieci albo po prostu opuszczały dom, przenosząc się w inne miejsce.
Wygląd: Ubrany po chłopsku, często podobny do głowy rodziny lub – stary i siwy, z długą brodą – przypominał zmarłego ojca albo dziada. Mógł także przybierać postacie zoomorficzne – psa, kota, szczura, węża.
Ochrona: Niepotrzebna; zapewnienie przychylności poprzez dzielenie się z nim posiłkami, opiekę i dbałość.
Pochodzenie: Domowik i domowicha byli duszami przodków mieszkańców danego domostwa.
Domowoj - „Duch Domu”. Mieszkał w ludzkich domostwach. Domowoj był z reguły niewidzialny, ale ci, którzy utrzymywali, iż go widzieli, często opisywali go jako brodatego starca o siwej brodzie. Był aktywny nocą, a ludzie unikali sypiania w miejscach, którymi mógł przechodzić i zostawiali dla niego pożywienie. Gdyby zaniedbali obowiązku, mógłby potłuc naczynia gliniane lub dręczyć zwierzęta gospodarskie. Mieszka też czasem w gumnie lub cholewie. Jego pocałunek wywołuje pryszcze na wargach, a kiedy kogoś pobije, łamią go kości. Jeśli się o niego dba, wygląda tłusto i przynosi szczęście. Kiedy rodzina przeprowadzała się do nowego domu, Domowoj wyruszał razem z nią, często wabiony węgielkami z paleniska starego domostwa.